O muzyce:
Płytę zaakceptowałem po latach...ale nie wczoraj czy dzisiaj, bynajmniej. Powód- przy WYWH czy AtomHM to błahostka, właściwie na przełomie popu, dobrego, ale jednak...ale to wciąż rasowe Pink Floyd, szkoda, że ostatni to był ich śpiew...

O dźwięku:
Jak wszystkie płyty PF- dość słabo. Ale, na szczęście, nie ma to kompletnie żadnego znaczenia.

O muzyce:
No cóż płytę włożyłem do Cedeka miesiąc temu i tak już zostało. Trudno się od niej oderwać. Jest to jedna z tych płyt, która jest przemyślana jako całość. Zakończenie Utworu jest wstępem kolejnego, mamy wrażenie słuchania czegoś w rodzaju opery z podziałem na akty, którymi są poszczególne utwory, lecz razem składają się na wspólną całość. Znakomite wręcz rewelacyjne gitarowe riffy i niesamowicie wciągające długie i wybrzmiewające solówki gitarowe wciągają bez końca. Płytę słucham po parę razy dziennie raz za razem. Czuć w niej ducha starego dobrego rocka. Polecam , prawdziwa rewelacja. długie i wybrzmiewające solówki gitarowe wciagaja bez końca . Płyte słucham po pare razy dziennie raz za razem . Czuc w niej ducha starego dobrego rocka z odrobiną świeżości . Polecam , prawdziwa rewelacja.

O dźwięku:
Jak to nagrania Pink Floyd na wysokim poziomie :)